post

Spirit – Woudia (zondag 29 september)

Vandaag stond de tweede competitiewedstrijd op het programma en dit was er niet zomaar eentje. Bij de bekendmaking van het nieuwe seizoen was dit een van de wedstrijden die met rood werd omcirkeld: de uitwedstrijd bij de buren in Hoogkarspel.

Een wedstrijd tussen Woudia en Spirit leek een tijdje helemaal niet zo vanzelfsprekend. Spirit voetbalde lange tijd in de 2e klasse en Woudia zakte twee seizoenen weg in de 5e klasse. Na twee degradaties van de Blauwe Reigers en het kampioenschap van Woudia, stonden ze deze zondag dus ineens weer tegenover elkaar.

De Ferme Witte Knapen vertrokken op de fiets vanaf Woudlust richting het complex van Spirit. Aangekomen in Hoogkarspel werd besloten om even rond te neuzen in de kantine: ’t Houg. We kunnen veel zeggen over die reigers, maar een kantine bouwen kunnen ze wel. Vooral zo’ n dakterras ziet ondergetekende wel zitten.

Terug naar de wedstrijd. Trainer Kees Broers koos voor een andere opstelling dan tegen Dynamo. Joppe kon er niet bij zijn omdat hij een lang weekend in Dubai zat.  Mike schoof hierdoor naar de rechtsmid en Ruud kwam zo op 10 te staan. Ook Sven werd weer fit genoeg beoordeeld om in de basis te starten. Gijs schoof hierdoor een plekje terug naar de linksbackpositie en dat betekende dat Luuk op de bank mocht plaatsnemen.

Wissels: Luuk de Boer, Lars Kuipers, Stijn Blokker, Jovan Vilaret

De wedstrijd begon slecht voor Woudia. Je zou denken dat de derby ervoor zou zorgen dat iedereen scherp zou zijn. De spelers leken echter wat spanning te ervaren en een groot deel van de eerste helft was Spirit dan ook de bovenliggende partij. Na een aantal keer gevaarlijk te zijn geweest opende de spits van de Hoogkarspelers de score. Niet veel later werd het ook nog 2-0 en 3-0 en even leek het een oorwassing te worden. Gelukkig deed Woudia voor rust iets terug. Vanuit een corner belandde de bal voor de voeten van Lex de Boer. Die kon de bal aannemen en beheerst binnen tikken en zo konden we rusten met een tussenstand van 3-1.

Na rust werd Raoul vervangen door Luuk en was het de vraag of Spirit de intensiteit die in de eerste helft geleverd werd, waardoor vooral het middenveld in handen was van de thuisploeg, ook in de tweede helft kon leveren. Na een aantal minuten in de tweede helft werd duidelijk dat Spirit die dominantie niet kon volhouden. Woudia won steeds vaker de tweede bal en werd zowaar een aantal keer behoorlijk gevaarlijk. Dit resulteerde uiteindelijk ook in de aansluitingstreffer. De bal belandde vanuit een scrimage voor de voeten van Mike Bakker. Die hoefde vervolgens niet lang na te denken en prikte de bal het doel in: 3-2.

Een “Het zal toch niet” sfeertje begon te leven op het kunstgrasveld in Hoogkarspel. Zou dit dan toch de grote comeback worden? Even leek het erop alsof de 3-3 ook nog ging vallen, maar de inzet van Nick belandde op de kruising. Een paar minuten later volgde de genadeklap. De scheidsrechter van dienst beoordeelde een schwalbe van de middenvelder van Spirit als een overtreding in de 16 meter. De gegeven penalty werd eerst nog gestopt door penaltykiller Rick, maar de rebound was alsnog voor de spits van Spirit. In de laatste minuut van de wedstrijd werd het een beetje geflatteerd ook nog 5-2 en dit was tevens de eindstand.

Een terechte overwinning voor Spirit, maar de spelers van Woudia hadden misschien toch wat meer verwacht bij hun eerste Drechterlandse derby. Gelukkig krijgen we de buren ook nog een keer op bezoek in Westwoud en dan zal iedere Woudiaan gebrand zijn op herkansing!

Helaas kon huisfotograaf Elma Sijm er deze dag niet bij zijn. Daarom hier de link naar het fotoverslag van Spirit (foto’s gemaakt door Fred Homan en Gerrit Slagter)